Agaricus, Lerchtannen schwam
Marcin Siennik, Zielnik, Księgi wtóre, Rozdział 2.2
A
Gębka modrzewiowa jest ciepła w wtórym stopniu, sucha w trzecim, jest to gębk, która wyrasta ze pnia modrzewiowego drzewa, jest dwojaka, samiec i samica. Samica jest lepsza a okrągła, a gdy uschnie, staje się bardzo biała, samiec jest podługowaty, a nie jest takiej białości, jako samica.
B
Modrzewiowa gębka purguje naprzód flegmę a potym melankolia, a tak jest dobra naprzeciw zimnicy, która na każdy dzień bywa z flegmy, to jest dawszy te to gębki tak wiele, co dwa złote zaważą, a squinantum (jest w aptece) trzecie część dragmy. Ty rzeczy stłukłszy na proch, daj wypić z wodą, w którejby były uwarzone listki senes z korzeniem sosnkowym ciepło po ranu, a potym w pięć godzin jeść.
C
Też toż lekarstwo jest bardzo dobre naprzeciw kolice i naprzeciwko rzezaniu, a zwłaszcza uwarzywszy łomikamień ziele w winie, a potym w to wino włóż prochu tej gębki modrzewowej jeden łot, a daj to wypić ciepło.
D
Naprzeciwko fistule weźmi gębki modrzewowej startej na proch, zmieszajże ją z olejem wainsztenowym (w aptece najdziesz) z oliwą pospolitą a miodu przaśnego k’temu przyłożysz, a uczyń jakoby maść. A potym rozmoczywszy knot w tym, wpuszczaj w fistułę, bowiem kości spróchniałe a skażone wyciąga i ciało skażone spędza precz, a tak fistułę zgoisz.
E
Też naprzeciwko czerwonym krostam, które się na twarzy ukazują, weźmij soli alonej, gębki modrzewowej, tartarum, tak jednego, jako drugiego, a tym prochem posypuj ty to krosty, a nacieraj ręką – poginą od tego.