Marcin Siennik, Zielnik, Księgi ósme, Rozdział 10
Wracanie w tej niemocy bywa pospolicie a to dla spojenia żołądka z sercem a żołądek jesliby wilgości złe z siebie wymiatał tedy takieho wtacania nie stanowić, a po takim wracaniu byłliby żołądek lekki a czerstwy, dobre znamię jest. Ale jeśliby lekarstwa ani pokarmu albo picia nie mógł zadzierżeć, złe znamię jest, a jest znak wielkiego poruszenia w sercu dla jadu złego powietrza. Tedy przeciw takiemu wracaniu tak uczyń: weźmij różej, wężowniku, benedikty białęj, koriandru, miętki, pigwy suchej abo świeżej maszli, warz ty rzeczy w occie a przylej k’nim wina, a potym ukroić grzankę wielką szeroką a upiecz, potym położywszy je na misie polać gorąco tym octem coś w nim warzył ty rzecz, a na wierzch posypać cynamonu. A to na brzuch przyłożyć, prosto na żołądek i przywięzać, a potym dobrą chwilę nie jeść nic ani pić.