Hałunowa wodka

Marcin Siennik, Zielnik, O wodkach ziół rozmaitych i o mocy ich, [Rozdział 1]

A
H jak hałunałun wziąć i spalić ji, potym na ten palony hałun nalać czystej wody a dać tak stać przez kielko dni, a na każdy dzień zamieszać, iżby się zmocniła od hałunu. A gdy przyjdzie piąty dzień, zamieszawszy ostatnie, dać się ustać, potym gdy się uczyści, zlać do czystego a zachować, a gdy trzeba – z winem zmieszać. A tym usta wymywać – zęby twierdzi, mięso około zębów goi, dziąsł owrzodzenie gi, a krwi z nich iść nie da.
B
Też gdy omoczywszy jaką chustę będziesz przykładał na brzuch, biegunkę czyrwoną zastanowisz, wrzody nieczyste gnijące, gdyby wymywał kto, wyczyścia wysuszając goi, gdziekolwiek jakie miejsce nielubuje woniające pomaczasz, odejmuje smród, a zwłaszcza między szparami u nóg albo pod pazuchami, abo około łona. Wrzody, które zowią kancer są bardzo gnijące, wymywać je tą wodą – wyszusza je i goi, i insze miejsca plugawie pachnące.
C
Też gdy je zmieszasz z wodką różaną, a tym w uściech płukać – czyści gardło i czopek umocnia.

Otagowano , , , , , , , , , , , , , , , , .Dodaj do zakładek Link.

Możliwość komentowania została wyłączona.