Tenacetum, Keinfar
Marcin Siennik, Zielnik, Księgi pierwsze, Część pierwsza, Rozdział 247
A
Wrotycz jest listu karbowanego, pręty z liściem wysoko puszcza, a z wierzchu ma żółte główeczki wmiasto kwiatu. Jest przyrodzenia goracego i suchego, ma też wonność. jest smaku niejako cierpnącego. Ma tez moc rozwięzujacą. Jest użyteczne na niemocy macice. ususzywszy wrotycz, uczynić proch, który zmieszać z hanyżem, z imbierem, a rozmaciwszy, dać z czymkolwiek pić. Abowiem odejmuje smrodliwość ust, rany naprawia i zachowywa od skażenia.
B
Gdyby dziewkę sczarowano, chcąc ją na nierząd tym przywieść, gdy się ona w tej wrotyczy omyje, czary ją opuszczą.
C
Niewiasty gdy cierpią niemoc przyrodzoną, mają sobie w niej umywać nogi, przywarzywszy jej z macierzą duszką – bardzo jest pomoc na to.