Linatia, Harnkraut
Marcin Siennik, Zielnik, Księgi pierwsze, Część pierwsza, Rozdział 128
A
Podobny jest matki bożej len ku prostemu lnu, abo ku sosnce, ale się tym dzieli od sosnki, bo sosnka puszcza z siebie mleko, ale len Mariej mleka nie ma. Też kwitnie żółtym kwiatem, a ten prawie modrym.
B
Moc tego ziela jest czyścic miejsca około męcherza. Warzyć w winie abo w piwie, a gdy uwre, onę wodę wycisnąć a uczynić syrop z cukrem. A to pić przez dziewięć dni po tak wielkiemu trunkowi, co by pół skorupy jaja kokoszego mogło być: żółtą niemoc leczy.
C
Też się może zmyć w tym zielu, a zejdzie z niego żółtość.
D
Też proch glist ziemnych dany ku piciu z sokiem tego ziela zatkanie wątroby leczy.
E
Też gęsie łajno przetłoczyć przez chustę a z sokiem tego ziela ocukrowawszy dać pić po ranu. Ta sprawa miękczy wnętrze i żółtą niemoc wygania.
F
Kwiat tego ziela starty na proch a zmieszany z prochem kwiatu Ś[więtego] Jana ziela niemoc, którą zową kancer goi i złe krosty leczy i pryszczenie. Powiada, że swoją mocą nieprzyjaźń między ludźmi kazi a nieprzyjaźń przyjacielską naprawia.